Trwa jeszcze astronomiczne lato, ale w przyrodzie to już początek jesieni. Słońce nie pali, jak podczas żniw, jednak miłego ciepła wystarczy póki co dla wszystkich. Noce bywają chłodne, rankiem na trawie rosa zimniutka, ale lasy jeszcze w zieleni, tylko gdzieniegdzie lekko ozłocone. Zbiory płodów ziemi osiągają swój szczyt, owoce w sadach i winnicach, warzywa w ogrodach, grzyby w lasach... trzeba się uwijać, by zdążyć z przetworami na zimę. Matka Wilgotna Ziemia (Siewa, Żywa) przez niektórych uważana jest za jedno z wcieleń Mokoszy, przez innych za odrębne bóstwo. Przedstawia się ją zwykle jako dojrzałą kobietę o bujnej urodzie, dzierżącą w dłoniach kłosy, owoce i przeróżne płody ziemi. Długie jasne włosy symbolizują niwy pełne zboża, jej dojrzała kobiecość to spokojna, stateczna, syta uroda końca lata, babiego lata. Postać Bogini Ziemi poczesne miejsce zajmuje wśród ornamentów ludowych. W haftach na rusznikach przybiera schematyczny kształt kobiety, której towarzyszą ptaki, konie, drzewo, symbole solarne, symbole zasianej ziemi. Można przypuszczać, iż naszym przodkom, dla których uprawa roli była podstawą życia, Matka Wilgotna Ziemia jawiła się jako bogini szczególnie bliska i niezwykle godna szacunku. Pozostałości jej kultu są obficie rozsiane w obyczajach, nakazach i zakazach ludowych., a także przysłowiach: "Z ziemi się wziąłem, ziemia mnie karmi, do ziemi pójdę." (rosyjskie) "Matka dobra dla swoich dzieci, a ziemia dla wszystkich ludzi." (rosyjskie) "Potrzebna rybie woda, a ptakowi przestrzeń swobodna podniebiesna, a człowiek niczego bardziej nie potrzebuje niż Matki Wilgotnej Ziemi - umrze, a i tak do niej pójdzie." (rosyjskie) "Kto po ziemi chodzi, nie upadnie." (polskie) "święta ziemia wszystko utrzyma." (polskie) "Ziemia wszystkich pospolita matka." (polskie) Według niektórych podań, Matuszka Wilgotna Ziemia to pierwsza żona Peruna (którą poślubił przed Perperuną-Gromowicą), wygnana przez rozgniewanego małżonka za niewierność. Jeśli to prawda, to Peruna też wzorem wierności małżeńskiej nazwać nie można, zdradza bowiem swoją obecną małżonkę co najmniej raz do roku, kiedy to pierwszym wiosennym gromem zapładnia Wilgotną Ziemię. Nie nam jednak śmiertelnym mieszać się w sprawy między bogami :) Ludzie urodzeni w tym okresie są obdarzeni przymiotami Ziemi - cisi, skromni, wszystkim życzliwi, gościnni. W sobie właściwy nienachalny sposób wygaszają wszelkie konflikty, łagodzą spory, godzą zwaśnionych, rozgrzewają smutne dusze. Odznaczają się bowiem także szczególnym rodzajem poczucia humoru - łagodnym, niezłośliwym, ujmującym. Tam, gdzie przewodzą, rzeczy układają się jakby "same", ku ogólnemu zadowoleniu wszystkich zainteresowanych. Są mili w obejściu, łatwo się z nimi żyje i pracuje. Jeśli urodziłeś się pod opieką Matki Wilgotnej Ziemi, kochasz wszystko co czyste i prawdziwe - świeży chleb z pieca, dojrzałe jabłka w sadzie, zapach rozgrzanej słońcem sosnowej żywicy. Domek na wsi uszczęśliwi Cię o wiele bardziej niż apartament w wielkim mieście, ponieważ nade wszystko pragniesz spokoju, harmonii, ciszy. Dzieci Matki Ziemi są skromne, poprzestają na małym, cieszą się z drobiazgów. W kontaktach z ludźmi znają swoją miarę, są niebywale cierpliwe i tolerancyjne. Odznaczają się nadzwyczaj czułym zmysłem moralnym, wrażliwością na cudzą krzywdę, wobec innych są sprawiedliwe i po prostu dobre. Wczesna jesień to pora przygotowań do zimy, zapełniania spiżarni - dlatego ludzie urodzeni w tym okresie starają się być zapobiegliwi, patrzą w przyszłość z niejaką obawą. Są raczej konserwatywni, niezbyt ufni, ostrożni. Lubią, gdy w ich życiu panuje porządek i rutyna, zmiany witają niechętnie i z wielką podejrzliwością. Powinni uczyć się optymizmu. Gospodarność, zapobiegliwość i skromność procentuje także w małżeństwie, które zwykle układa się dobrze. Dzieci najczęsciej mają mało, albo może ich wcale nie być. Szkoda, bo ich dostatni dom przyciąga ludzi, szukających odpoczynku i harmonii, a także pociechy - nie brak w nim niczego, tak w materialnym, jak i duchowym sensie. W wyborze odzieży i ozdób podopieczni Matki Wilgotnej Ziemi mają tendencję do kierowani się gustem i oczekiwaniami swojego życiowego partnera, ponieważ na jego zachwycie (oraz świętym spokoju w domu) zależy im najbardziej. Powinni unikać rzeczy wydumanych i sztucznych, najskromniejszy szlachetny lub półszlachetny kamień będzie dla nich lepszy niż sznury fałszywych błyskotek.